مکانیابی مناطق مستعد تغذیه مصنوعی با تلفیق سیستم اطلاعات جغرافیایی و خروجی‌های مدل شبیه سازی شده آب زیرزمینی دشت گوهرکوه خاش

تغذیه سفره آب زیرزمینی از مهمترین راه‌های استفاده بهینه و طولانی مدت از منابع آب زیرزمینی می‌باشد. مدیریت آبی یکپارچه، ذخیره و برداشت فصلی آب، افزایش تولید رشته چاه‌ها، بالا آوردن سطح آب‌، کاهش هزینه پمپاژ، حفاظت و برگرداندن جریان‌های سطحی و کنترل سیلاب از جمله فواید تغذیه مصنوعی به شمار می‌آیند. با وجود پیشرفت‌های حاصل شده در طراحی و اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی در کشور، بخصوص در سال‌های اخیر، همچنان عدم وجود استانداردی جامع در مکانیابی مناطق مستعد جهت اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی و تعداد و نوع فاکتورهای مهم و اولویت آنها در تعیین نهایی این مناطق، از جمله کمبودهای این بخش به حساب می‌آید.

افت مستمر سطح آب زیرزمینی منجر به کسری مخزن و منفی شدن بیلان آب زیرزمینی آبخوان گوهرکوه واقع در شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان شده و بر اساس مطالعات انجام گرفته با کسری مخزن متوسط سالیانه حدود 4/12 میلیون متر مکعب مواجه گردیده است. در این مقاله سعی شده با توجه به مطالعات جامع صورت گرفته، کلیه پارامترهای دخیل در تغذیه مصنوعی از جمله نفوذپذیری آبخوان، عمق برخورد به آب زیرزمینی، ضخامت آبرفت، شیب زمین، کیفیت آب زیرزمینی، تراکم شبکه زهکشی دشت، موقعیت چاه‌های بهره برداری، جهت جریان آب زیرزمینی، کاربری اراضی، نزدیکی به روستا و جاده و تلاقی با مناطق گسلی و قنوات با ساخت لایه اطلاعاتی هر کدام در سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و مدل شبیه سازی شده آب زیرزمینی به دقت بررسی و تعیین گردند. با ساخت 11 لایه اطلاعاتی مربوط به پارامترهای ذکر شده و رتبه بندی آنها و کلاسه بندی مقادیر مختلف از هر پارامتر، در نهایت با تلفیق این لایه‌ها، مستعدترین نقاط جهت اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی در سطح دشت گوهرکوه شناسایی و اولویت‌بندی شده‌اند.